فرهنگ موسیقایی- بلاغی حافظ

در کتاب حاضر تلاش شده است تا تمامی اصطلاحات موسیقایی موجود در دیوان حافظ، استخراج و کارکردهای بلاغی آن مشخص شود؛ اصطلاحاتی که بسیاری از آن‌ها از دید خوانندگان و شارحان پنهان مانده است. حافظ از این اصطلاحات برای آفریدن صنایع برجسته بلاغی همانند ایهام، ایهام تناسب، ایهام تناسب پنهان و مراعات نظیر استفاده کرده است. 

فرهنگ پیشِ‌رو از دو بخش تشکیل شده است: در بخش نخست، اصطلاحاتی بررسی شده‌اند که یا در معنای موسیقایی خود به کار رفته‌اند و یا دست‌کم با «ایهام تناسب» نمودِ موسیقایی یافته‌اند. اصطلاحاتی همچون: آواز، آهنگ، ابریشم، چنگ، اجزاء، امثال، باد نوروز، بازگشت، بالا، بوستان، بسته، بشارت، بلبل، بقا، بهمن، پَست، ترکیب، تقصیر، تَنگ، تیر، حلقه و خزان.

بخش دوم به اصطلاحاتی اختصاص دارد که معنای موسیقایی آن در متن حضور ندارد اما غالباً با «ایهام تناسب دو سویه» به کار رفته‌اند؛ اصطلاحاتی چون: اتفاق، اعتماد، اقامت، انواع، باختن، بخشندگان، بُعد، بقیه، بنفشه و بیداد. 

هدف از درج اصطلاحات دسته دوم این بوده است که حتی ضعیف‌ترین و نامحسوس‌ترین احتمالات موسیقایی نیز در اشعار حافظ لحاظ شود. 

این کتاب، امکان لذت هنری ژرفت‌ری از اشعار حافظ را برای خوانندۀ حرفه‌ای فراهم می‌سازد و با کشف و تبیین شبکه‌های پیچیده کلمات در شعر او، زمینه‌ای برای فهم غنی‌تر، دقیق‌تر و عمیق‌تر از این اشعار فراهم می‌آورد.

ناشر: انتشارات دانشگاه علامه طباطبائی
تعداد صفحات: 338
نوبت چاپ: اول
تاریخ انتشار: 1404

علاقه‌مندان می‌توانند جهت سفارش کتاب به آدرس https://book.atu.ac.ir/book_909.html مراجعه کنند.