ارزیابی رشد فراگیر اقتصادی ایران

رشد فراگیر مفهومی نوین در ادبیات اقتصادی است. از طریق این مفهوم حرکت در جهت رشد اقتصادی بالا و رفع نابرابری ایجاد خواهد شد بنابراین فرصتهای برابر اقشار مردم برای رشد اقتصادی ایجاد میشود. از سوی دیگر یک طبقه متوسط عظیم به معنای یک منبع پایدار است که منتهی به کاهش هزینه ثابت در تولید خواهد شد. از این رو پژوهش حاضر به دنبال بررسی اثر افزایش درآمد سهم طبقه متوسط جامعه بر رشد فراگیر اقتصادی در ایران طی بازه زمانی ۱۳۵۷ الی ۱۴۰۱ از طریق روش خودرگرسیون گسترده (ARDL) است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که متغیرهای لگاریتم درآمد طبقه متوسط، سرمایه انسانی، نرخ تورم و آزادی تجاری اثر مثبت و معنادار و همچنین مخارج دولت و نابرابری درآمدی اثری منفی و معنادار بر رشد فراگیر اقتصادی دارد.

Abstract

Inclusive growth is a new concept in economic literature. Through this concept, movement towards high economic growth and elimination of inequality will be created, so equal opportunities for economic growth will be created for all classes of people. On the other hand, a huge middle class means a stable resource that will lead to lower fixed costs in production. Therefore, the current study seeks to investigate the effect of increasing the income of the middle class of the society on inclusive economic growth in Iran during the period of ۱۳۵۷ to ۱۴۰۱ through the extensive autoregression method (ARDL). The results of this research show that the variables of middle class income, human capital, inflation rate and commercial freedom have a positive and significant effect, as well as government spending and income inequality have a negative and significant effect on inclusive economic growth.