حمیدرضا غفاری دیزجی

در پژوهش حاضر سعی شده است تا با استفاده از رویکرد بازتاب در جامعه­شناسی سینما، تحولات مفهوم قهرمان در سینمای ایران در چهار دهه پس از انقلاب مورد تحلیل قرار گیرد.

روش تحقیق این پژوهش از نوع روش کیفی و تکنیک مورد استفاده برای تحلیل فیلم­های سینمایی، الگوی سفر قهرمان کریستوفر ووگلر است که با مطالعه اسنادی برای توصیف شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی چهار دهه پس از انقلاب تکمیل شده است.

از جمله مهم­ترین یافته پژوهش حاضر نیز می­توان به ­این اشاره کرد که، قهرمانان سینمای ایران در دهه­های شصت و هفتاد قهرمانانی مایل­اند که عمدتا فعال و گروه­محور هستند که به ­عنوان یک عامل شتاب­دهنده­ و تغییر دهنده شناخته­ می­شوند. در دهه هشتاد و نود اما قهرمانان به­ بی­میلی دچار می­شوند. قهرمانان ­نمایش داده شده در این دو دهه سرشار از شک و تردید بوده و در مجموع با مشکلات شخصی و درونی مواجه هستند که بیشتر اقدامات انجام شده از سوی آنان برای حل همین تعارضات شخصی­شان است.

در پژوهش حاضر سعی شده است تا با استفاده از رویکرد بازتاب در جامعه­شناسی سینما، تحولات مفهوم قهرمان در سینمای ایران در چهار دهه پس از انقلاب مورد تحلیل قرار گیرد.

روش تحقیق این پژوهش از نوع روش کیفی و تکنیک مورد استفاده برای تحلیل فیلم­های سینمایی، الگوی سفر قهرمان کریستوفر ووگلر است که با مطالعه اسنادی برای توصیف شرایط سیاسی، اجتماعی و اقتصادی چهار دهه پس از انقلاب تکمیل شده است.

از جمله مهم­ترین یافته پژوهش حاضر نیز می­توان به ­این اشاره کرد که، قهرمانان سینمای ایران در دهه­های شصت و هفتاد قهرمانانی مایل­اند که عمدتا فعال و گروه­محور هستند که به ­عنوان یک عامل شتاب­دهنده­ و تغییر دهنده شناخته­ می­شوند. در دهه هشتاد و نود اما قهرمانان به­ بی­میلی دچار می­شوند. قهرمانان ­نمایش داده شده در این دو دهه سرشار از شک و تردید بوده و در مجموع با مشکلات شخصی و درونی مواجه هستند که بیشتر اقدامات انجام شده از سوی آنان برای حل همین تعارضات شخصی­شان است.