محمود مرادی

محمود مرادی

عنوان پایان‌نامه

الگوی نشانه شناختی بیانگری دیالکتیک امید و یأس در ناآرامی های ایران: مطالعه متون تولید شده توسط کاربران ایرانی در توییتر فارسی در بازه پاییز ۱۴۰۱



    دانشجو محمود مرادی در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ ساعت ، به راهنمایی حسین سرفراز ، پایان نامه با عنوان "الگوی نشانه شناختی بیانگری دیالکتیک امید و یأس در ناآرامی های ایران: مطالعه متون تولید شده توسط کاربران ایرانی در توییتر فارسی در بازه پاییز ۱۴۰۱" را دفاع نموده است.


    دانشجو
    محمود مرادی
    استاد راهنما
    حسین سرفراز
    استاد مشاور
    علی اصغر کیاء
    استاد داور
    عباس اسدی
    رشته تحصیلی
    مديريت رسانه
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    تاریخ دفاع
    ۲۹ شهریور ۱۴۰۲
    ساعت دفاع

    چکیده

      اگرچه امید به‌عنوان مفهومی مورد توجه در مکاتب مختلف اندیشه‌ای   و مبحثی پر دامنه اما نه‌چندان ساختارمند مطرح گردیده است و بررسی امید و یأس در جایگاه مفاهیمی دوگانه و به صورت توأمان، کمتر مورد پرداخت بوده و بهره‌مندی مناسبی از فرایند تقابل این دو مفهوم   جهت درک بهتر آن‌ها انجام نشده است. برای بررسی این دوگانه می‌توان از بستر ارتباط به عنوان محلی برای فراچنگ آوردن امید و یأس استفاده نمود. بستر ارتباطی‌ای چون متن، انتخابی مناسب برای درک دوگانه امید و یأس و تعامل آن‌ها است. این انتخاب در متون برخاسته از ناآرامی‌های اجتماعی که در تاروپود خود قیاس بین وضع موجود و وضع مطلوب را نشان‌دار کرده‌اند اعتباری دوچندان می‌یابد؛ چرا که امید و یأس نیز معنای خود را از نسبت میان وضع مطلوب و نامطلوب ساخت می‌دهند. ازآنجاکه ناآرامی‌های اجتماعی ساحتی فرهنگی داشته و مطالعه امید و یأس در پژوهش حاضر بر بستر این ناآرامی‌ها دنبال می‌شود، روش نشانه‌شناسی فرهنگی با هدف شناخت الگوی بیانگری امید و یأس در ناآرامی‌های ایران مورد استفاده قرار می‌گیرد. از نتایج این پژوهش سنخ‌شناسی متون امیدوار و ترسیم سپهر دیالکتیک امید و یأس   در ناآرامی‌های ???? ایران است.

      

    Abstract
    Although hope has been raised as a concept of interest in various schools of thought and a wide-ranging topic, it is not very structured, and the investigation of hope and despair in the position of dual concepts and in the form of twins, has been less paid and the process of contrasting these two concepts has not been used to better understand them. To examine this duality, the platform of communication can be used as a place to grasp hope and despair. A communication platform such as text is a suitable choice for understanding the duality of hope and despair and their interaction. This choice finds double credibility in the texts arising from social unrest, which have shown the comparison between the current situation and the desired situation; Because hope and despair make their meaning from the ratio between favorable and unfavorable situations. Since social unrest has a cultural dimension and the study of hope and despair in the current research is based on these unrest, the method of cultural semiotics is used with the aim of understanding the expression pattern of hope and despair in Iran's unrest. One of the results of this research is the genealogy of the hopeful texts and the drawing of the dialectic of hope and despair in the

    unrest of ۱۴۰۱ in Iran.