محسن قنبری راشد
بررسی تأثیر توسعة انرژی های تجدیدپذیر بر وضعیت تراز انرژی و کاهش انتشار آلاینده های زیست محیطی در ایران
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- اقتصاد
- شماره ساختمان محل ارائه
- ۵۲
- نام کلاس محل ارائه
- راهروی طبقه اول ساختمان جدید
- شماره کلاس محل ارائه
- ۱۰۳
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۴۰۳
- ساعت دفاع
- ۱۵:۰۰
- چکیده
-
سیستم انرژی ایران به شدت به منابع فسیلی متکی است و این وابستگی باعث شده که بخش عمده‌ای از تولید و مصرف انرژی در حوزه‌های مختلف اقتصادی و صنعتی بر پایه نفت و گاز استوار گردد. وجود ذخایر عظیم سوخت‌های فسیلی، مانع از گسترش و توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر در ایران شده است. در کشورهای دیگر، تولید برق پاک از طریق منابع تجدیدپذیر در رأس اولویتهای سیاستگذاری قرار گرفته و به همین دلیل، بخش چشمگیری از نیروگاه‌های جدید تأسیس شده به تجدیدپذیرها تعلق دارد. در این پژوهش، با شبیه‌سازی ترازنامه انرژی ایران در سه سناریو، به بررسی سیستم انرژی کشور در افق ۱۴۲۴ شمسی (۲۰۴۵ میلادی) پرداخته شده است. هدف اصلی این مطالعه، تحلیل تأثیر این سناریوها بر میزان صرفه‌جویی در سوخت‌های فسیلی و کاهش آلاینده‌ها تا سال افق برنامه ریزی است. علاوه بر این، تحلیل مالی این سناریوها به منظور تعیین ارزیابی اقتصادی آنها انجام شده است. ترازنامه انرژی در قالب ماتریس‌هایی طراحی شده در آمده و داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار LEAP مدل‌سازی گردیده‌اند. سناریوهای مورد استفاده شامل ادامه روند فعلی، افزودن چهار هزار مگاوات نیروگاه خورشیدی و دو هزار مگاوات نیروگاه بادی به صورت تدریجی (هر چهار سال یکبار)، و همچنین سند تراز تولید و مصرف گاز کشور تا افق سال ۱۴۲۰ که توسط شورای عالی انرژی کشور تدوین شده، می‌باشند. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که سناریوهای مربوط به افزودن نیروگاه‌های تجدیدپذیر و سند تراز تولید و مصرف گاز کشور، منجر به ذخیره‌سازی قابل توجه سوخت‌های فسیلی به میزان و کاهش چشمگیر آلودگی ها در مقایسه با سناریوی ادامه روند فعلی می‌شود. با این حال، با توجه به شرایط اقتصادی موجود در کشور، سناریو توسعه انرژی های تجدیدپذیر از نظر اقتصادی توجیه پذیر است ولی سناریو سند تراز تولید و مصرف انرژی گاز کشور تا افق ۱۴۲۰ توجیه اقتصادی ندارد و برای موفقیت آنها، نیاز به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و تغییر در سیاست‌های اجرایی از سوی نهادهای مربوطه به روش‌های مختلف احساس می‌شود.
- Abstract
-
The energy system of Iran is heavily reliant on fossil fuel resources, and this dependency has led to a considerable portion of energy production and consumption across various economic and industrial sectors being based on oil and gas. The existence of vast fossil fuel reserves has impeded the expansion and development of renewable energy sources in Iran. In contrast, many other countries have prioritized clean electricity generation from renewable sources, resulting in a significant share of newly established power plants belonging to renewable energy.This study examines the country's energy system through the simulation of Iran's energy balance in three scenarios for the horizon of ۲۰۴۵. The primary objective of this research is to analyze the impact of these scenarios on the conservation of fossil fuels and the reduction of pollutants by the planning horizon. Furthermore, a financial analysis of these scenarios has been conducted to assess their economic viability.The energy balance has been structured in the form of matrices, and the data has been modeled using the LEAP software. The scenarios utilized include continuing the current trend, gradually adding four thousand megawatts of solar power plants and two thousand megawatts of wind power plants every four years, as well as the gas production and consumption balance document prepared by the Supreme Energy Council of the country with a horizon extending to ۲۰۴۰.The results of this research indicate that the scenarios related to the addition of renewable power plants and the gas production and consumption balance document lead to significant fossil fuel savings and a marked reduction in pollution compared to the current trend scenario. However, given the current economic conditions in the country, the renewable energy development scenario is economically justifiable, whereas the scenario based on the gas production and consumption balance document up to ۲۰۴۰ lacks economic feasibility. For their success, it is essential to improve the economic situation of the country and to reform the executive policies by relevant authorities in various ways.