
سیدطاها مرتضی نیا
تاثیر پیش استحکامی مدیریت بر عملکرد آتی شرکت و تغییر مدیر عامل
- رشته تحصیلی
- حسابداري
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- تاریخ دفاع
- ۲۵ تیر ۱۴۰۲
- ساعت دفاع
- ۰۸:۰۰
- چکیده
-
با توجه به آن که از یک طرف مدیران بیش استحکام، احتمال دارد سیاست های سرمایه گذاری و مالی را انتخاب کنند که به نفع ذینفعان مختلف شرکت نباشد، و از یک طرف ارتقای مهارت های شناختی و نفوذ آن ها ممکن است موجبات بهبود عملکرد را فراهم کند. این مسئله در هر محیطی قابل طرح است که بیش استحکامی مدیران، بر عملکرد شرکت ها چه تأثیری دارد وآیا ساختارهای نظارتی بر مدیرعامل، اثربخشی لازم در این زمینه را دارند یا خیر. بر این مبنا، در این پژوهش این مسائل در قالب ۲ فرضیه مطرح گردید. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و با استفاده از رویکرد پس رویدادی است و بر مبنای روش، از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جهت پاسخگویی به فرضیه های پژوهش، دوره زمانی ۱۴۰۰-۱۳۹۵ در نظر، و شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با فروضی تعدیل شدند و در نهایت ۱۴۳ شرکت، به عنوان جامعه در دسترس مد نظر قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره در محیط نرم افزار Eviews۹ استفاد شده است. نتایج برآورد مدل های رگرسیونی نشان می دهد که بین بیش استحکامی مدیریت نسبت به صنعت و عملکرد شرکت رابطه منفی معناداری وجود دارد. افزون بر این بین بیش استحکامی مدیریت و تغییر مدیرعامل نیز رابطه منفی معناداری وجود دارد.این یافته ها مبین تضعیف عملکرد به واسطه دوره تصدی مدیرعامل بیش از متوسط صنعت بوده و نقش نظارتی هیئت مدیره در این زمینه را موثر نمی داند.
با توجه به آن که از یک طرف مدیران بیش استحکام، احتمال دارد سیاست های سرمایه گذاری و مالی را انتخاب کنند که به نفع ذینفعان مختلف شرکت نباشد، و از یک طرف ارتقای مهارت های شناختی و نفوذ آن ها ممکن است موجبات بهبود عملکرد را فراهم کند. این مسئله در هر محیطی قابل طرح است که بیش استحکامی مدیران، بر عملکرد شرکت ها چه تأثیری دارد وآیا ساختارهای نظارتی بر مدیرعامل، اثربخشی لازم در این زمینه را دارند یا خیر. بر این مبنا، در این پژوهش این مسائل در قالب ۲ فرضیه مطرح گردید. پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و با استفاده از رویکرد پس رویدادی است و بر مبنای روش، از نوع توصیفی-همبستگی می باشد. جهت پاسخگویی به فرضیه های پژوهش، دوره زمانی ۱۴۰۰-۱۳۹۵ در نظر، و شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با فروضی تعدیل شدند و در نهایت ۱۴۳ شرکت، به عنوان جامعه در دسترس مد نظر قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها از رگرسیون چند متغیره در محیط نرم افزار Eviews۹ استفاد شده است. نتایج برآورد مدل های رگرسیونی نشان می دهد که بین بیش استحکامی مدیریت نسبت به صنعت و عملکرد شرکت رابطه منفی معناداری وجود دارد. افزون بر این بین بیش استحکامی مدیریت و تغییر مدیرعامل نیز رابطه منفی معناداری وجود دارد.این یافته ها مبین تضعیف عملکرد به واسطه دوره تصدی مدیرعامل بیش از متوسط صنعت بوده و نقش نظارتی هیئت مدیره در این زمینه را موثر نمی داند
- Abstract
-
Due to the fact that on the one hand, managers with too much strength are likely to choose investment and financial policies that are not in the interest of the company's various stakeholders, and on the other hand, improving their cognitive skills and influence may lead to improved performance. slow This issue can be raised in any environment, what is the effect of the excessive strength of the managers on the performance of the companies and whether the supervisory structures on the CEO have the necessary effectiveness in this field or not. Based on this, in this research, these issues were raised in the form of ۲ hypotheses. In terms of purpose, the research is practical and using the post-event approach, and based on the method, it is of the descriptive-correlation type. In order to answer the hypotheses of the research, the time period of ۱۳۹۵-۱۴۰۰ was considered, and the companies admitted to the Tehran Stock Exchange were adjusted by assumptions, and finally ۱۴۳ companies were considered as the available society. To test the hypotheses, multivariate regression was used in the Eviews۹ software environment. The results of the estimation of the regression models show that there is a significant negative relationship between the excessive strength of the management in relation to the industry and the performance of the company. In addition, there is a significant negative relationship between management rigidity and CEO change. These findings show that performance is weakened due to the CEO's tenure exceeding the industry average, and the supervisory role of the board of directors is not effective in this regard.