فائزه رئیسی ورزنه

هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر حاد تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز(TDCS)   بر توجه انتخابی و عملکرد دریافت توپ ورزشکاران گلبال[۱] بود. این مطالعه از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه این تحقیق کلیه ورزشکاران حرفه­ای و نیمه حرفه­ای گلبال در شهر تهران بود. انتخاب جامعه بصورت در دسترس و قرار دادن آزمودنی­ها در گروه­های آزمایش و کنترل بصورت تصادفی بود، و حجم نمونه بر اساس حداقل تعداد ضروری در مطالعات نیمه تجربی که ۱۰ تا ۱۲ نفر می­باشد در هر گروه ۱۰ نفر و مجموعاً ۲۰ نفر تقسیم شدند. گروه تجربی تحت تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز با شدت ۲آمپر و مدت‌زمان ۲۰ دقیقه قرار گرفت، در حالی که گروه کنترل مداخله‌ای دریافت نکرد. برای سنجش توجه انتخابی، از آزمون شنیداری متغیرهای توجه (TOVA[۲]) و برای ارزیابی عملکرد دریافت توپ از آزمون موفقیت در دریافت توپ استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاکی از این است که تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز   (TDCS) تأثیر معناداری بر بهبود توجه انتخابی در ورزشکاران گلبال داشت(p<۰.۰۵) اما بر   عملکرد دریافت توپ تأثیر معناداری مشاهده نشد.   نتایج نشان داد که تحریک TDCS می‌تواند به‌عنوان یک رویکرد عصبی-شناختی برای ارتقاء مهارت‌های شناختی در ورزشکاران نابینا و کم‌بینا مورد استفاده قرار گیرد. این مطالعه نقش تحریک مغزی در بهبود عملکرد ورزش گلبال را تأیید نمی‌کند و پیشنهاد می‌شود که تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام گیرد.