رئیس دانشگاه در آیین نکوداشت دکتر نجفقلی حبیبی؛ تلاش‌های دکتر نجفقلی حبیبی دانشگاه علامه طباطبائی را ریشه‌دار کرد

به گزارش روابط عمومی به نقل از عطنا، دکتر حسین سلیمی، رئیس دانشگاه علامه طباطبائی در مراسم بزرگداشت دکتر نجفقلی حبیبی رئیس اسبق دانشگاه که از سوی خانه اندیشمندان علوم انسانی 8 اردیبهشت‌ماه و با حضور شخصیت‌های علمی و فرهنگی برگزار شد در سخنانی بیان کرد: من خود را مدیون استاد حبیبی می‌دانم. بنده فارغ‌التحصیل دانشگاه علامه طباطبائی نیستم ولی بخش زیادی از زندگی علمی خود را مدیون این دانشگاه هستم. زیرا هر فردی در دوران تدریس بیشتر از دوران تحصیل می‌آموزد. ازاین‌جهت من هم می‌توانم فارغ‌التحصیل دانشگاه علامه طباطبائی باشم. زیرا در این سال‌ها چیزهای زیادی آموخته‌ام.

رئیس دانشگاه در ادامه افزود: زمانی که به لحاظ اجرایی با دکتر حبیبی ملاقات کردم باملاحظۀ رفتار وی، پارادوکس ذهنی بنده رو به حل شد. پارادوکسی که بین سیاست مدار و دانشمند وجود دارد. از زمانی که دانش فلسفه شکل گرفت تا دوران جدید، همیشه این پرسش به وجود آمد که شأن یک دانشمند، کار اجرایی یا سیاست ورزی است و آیا دانشمند شأن خود را زیر پا نگذاشته است اگر در عرضه مدیریت و سیاست وارد شود.

دکتر سلیمی خاطرنشان کرد: در نگاه دیگر بحث این است که اگر اهل اجرا و اهل عدالت کسانی به غیر دانشمندان باشند جامعه رو به نابودی می‌رود. این از دوران یونان باستان است و تا امروز ادامه دارد. من همیشه در ذهنم این بود. بنده که علاقه‌مند به حوزۀ دانش هستم باید وارد عرصۀ اجرایی بشوم یا خیر؟ آیا ورود بنده به عرصۀ اجرا شأن علمی من را خدشه‌دار نکرد. همچنان من با این پادارکس ذهنی درگیر بودم تا باشخصیت دکتر حبیبی آشنا شدم و از نزدیک به‌عنوان معاون و اجرا دیدم و فهمیدم خیر این پارادوکس می‌تواند وجود نداشته باشد.

او گفت: انسان می‌تواند در اوج شخصیت اخلاقی و فرهیختگی، عمق دانش بشری را داشته باشد و در عرصۀ اجرا و سیاست ورزی هم باشد، کافیست که روح فراخ و سینۀ گشاده‌ای داشته باشی.

رئیس دانشگاه در ادامه تصریح کرد: تواضع، امر ذاتی ایشان بود. بارها دیده‌ام استادی به اتاق ایشان مراجعه می‌کرد و ایشان جلسه را ترک می‌کرد یا هنگامی‌که دوستان یک جروبحث اجرایی می‌شدند تا از دل آن‌ها درنمی‌آورد، جلسه را ترک نمی‌کردند. دکتر سلیمی تأکید کرد: من دیدم یک انسان دانشمندی در حوزۀ اجرا واردشده است و خدمات گستردۀ ای را هم در این عرصه می‌دهد. یعنی هنگامی‌که عمل‌گرایی، فرهیختگی و دانش روی‌هم جمع شوند، بنیادهای محسوسی را می‌تواند در این عرصه بگذارد. مانند دانشگاه تربیت مدرس که  به‌گونه‌ای در رتبۀ بین‌المللی جزو سه دانشگاه برتر کشور است. دانشگاهی که روزی نگاهی کاملاً متفاوت به آن می‌شد. همۀ ما شاهد بودیم که آقای دکتر چگونه مجاهدت داشتند تا بنیاد این دانشگاه بزرگ را بگذارند.

وی اظهار کرد: دانشگاه علامه طباطبائی این بنیانی که امروز پیداکرده است، گذاشته نمی‌شد و همچنان مراکز عالی پراکنده‌ای بود تا زمانی که آقای دکتر حبیبی آمدند. یعنی این تلاشی که در دوران ایشان شد برای اینکه این مدارس عالی پراکندۀ به‌هم‌پیوسته تبدیل به یک دانشگاه ریشه‌دار شود. بنده از نزدیک مشاهده کردم که روزبه‌روز دانشگاه توسط ایشان تجلیل می‌شود.

او در پایان گفت: خیلی خوشحال هستم آن آرزویی که آقای دکتر داشتند امروز در دانشگاه تحقق‌یافته است. اگر این دانشگاه یکی از دانشگاه‌های برتر کشور است و تأثیرگذارترین است به دلیل آن بنیانی است که آقای دکتر حبیبی گذاشته‌اند. به دلیل آن بدنۀ علمی و ساختار  است که در دوران ایشان ایجادشده بود که قطعاً زحمات ایشان را پاس می‌داریم.