اولویت های توسعه همکاری های بین المللی از زبان معاون پژوهشی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، این نشست با حضور معاون پژوهشی، مدیر پژوهشی، مدیر همکاری های علمی بین المللی دانشگاه های علامه طباطبائی و مدیران همکاری های بین المللی دانشگاه های سیستان و بلوچستان، شهید چمران اهواز، شیراز، فردوسی مشهد و کردستان به منظور ارائه گزارشی از اقدامات انجام شده در کنسرسیوم تشکیل شده و بررسی اقدامات انجام شده در این دانشگاه ها در خصوص بین المللی سازی پژوهش و آموزش برگزار شد.

در ابتدای این نشست دکتر علومی حمیدرضا علومی معاون پژوهشی دانشگاه در سخنانی با اشاره به اهداف برگزاری این نشست گفت: این نشست در ادامه سلسله مباحثی که در طی دو سال گذشته قالب تشکیل کنسرسیوم میان شش دانشگاه ایرانی و سه دانشگاه اروپایی در راستای بین‌المللی سازی آموزش عالی در ایران شکل‌گرفته است و نشست امروز به‌منظور ارائه گزارشی از اقدامات انجام‌شده و طرح دیدگاه‌ها، راهکارها و نظرات اعضا برای توسعه همکاری‌های بین‌المللی ترتیب یافته است. معاون پژوهشی دانشگاه با اشاره به نزدیک شدن پایان دوره تشکیل این کنسرسیوم افزود: امیدواریم در دوره جدید با عضویت دیگر دانشگاه‌ها داخلی و خارجی و افزایش مشارکت دانشگاه‌های آنان بتوانیم شاهد دستاوردهای بیشتری در این حوزه باشیم.

دکتر علومی با تأکید بر ضرورت همکاری‌های بین‌المللی در دوره‌ای که فشار تحریم‌های اقتصادی بر کشور افزایش‌یافته است، اضافه کرد: کمبود منابع اقتصادی نباید بهانه‌ای برای کاستن از فعالیت‌های علمی بین‌المللی باشد که در این صورت دچار خود تحریمی شده‌ایم و خود را از گفتگوهای علمی میان نخبگان محروم کرده‌ایم. او خطاب به نمایندگان دانشگاه‌های مشارکت‌کننده در کنسرسیوم گفت: این پیام را به‌طورجدی دنبال کنید تا این استراتژی از طریق حضور استادان در مجامع علمی بین‌المللی، ارائه مقالات در مجلات نمایه شده بین‌المللی، شرکت در کارگاه‌های آموزشی و همایش‌های بین‌المللی و استفاده از فرصت‌های مطالعاتی در اولویت‌های اصلی دانشگاه قرار گیرد. او با تأکید بر ضرورت صرف منابع در حوزه همکاری‌های بین‌المللی تصریح کرد: اهمیت دارد. فضای همکاری‌های بین‌المللی به‌هیچ‌عنوان نباید در این شرایط تحریم اقتصادی و فشارهای ناشی از آن تضعیف گردد و درخواست این است که در فضای همکاری‌های علمی بین‌المللی این مهم موردتوجه قرار گیرد.

معاون پژوهشی دانشگاه علامه طباطبائی در ادامه سخنانش با اشاره به اهمیت برنامه‌ریزی و داشتن استراتژی‌ها در این خصوص تصریح کرد: باید حوزه‌ها، اولویت‌ها و زمینه‌های موردعلاقه خود را مشخص نماییم. او افزود: طبیعی است که به لحاظ موضوعی، برنامه و به لحاظ جغرافیایی همه دانشگاه‌ها امکان همکاری را در حوزه بین‌المللی را ندارند و در این در این شرایط تدوین بک برنامه استراتژیک در همه دانشگاه‌ها از اهمیت برخوردار است. او افزود: با داشتن برنامه علاوه بر مشخص بودن خط‌مشی و اهداف، محدوده کاری مشخص و صرف بودجه معنادارتر و توجیه‌پذیر خواهد شد.

معاون دانشگاه اضافه کرد: در یک برنامه استراتژیک یک نوع تصمیم‌گیری از بالا به پایین را خواهیم داشت که به تائید مقامات مسئول دانشگاه رسیده است و از این طریق برای اجزاء و ارکان دانشگاه الزام اجرایی را ایجاد خواهد کرد. دکتر علومی یزدی توجه به مهارت افزایی و داشتن منابع در حوزه‌های مختلف را دو حوزه مهم در کنار یک برنامه استراتژیک برشمرد و بیان داشت: بدون توجه به این سه نمی‌توان به انتظارات شکوفایی درزمینه همکاری‌های بین‌المللی داشت.

در ادامه این نشست دکتر ماندانا تیشه یار مدیر همکاری‌های علمی بین‌المللی دانشگاه نیز در سخنانی به ارائه گزارشی از اقدامات انجام‌شده در طی مدت تشکیل این کنسرسیوم پرداخت. او تبیین مفهوم بین‌المللی شدن در برابر مفهوم جهانی‌شدن و تبیین مفاهیم ضروری، کارکردها و استراتژی‌ها، ارتقا توانمندی‌های مدیریت‌های همکاری‌های بین‌المللی دانشگاه‌های عضو کنسرسیوم از طریق برگزاری 18 کارگاه آموزشی در داخل و خارج از کشور، تدوین کتاب راهنمای بین‌المللی سازی دانشگاه‌ها در ایران، تهیه و تدوین یک راهبرد نامه باهدف بررسی مشکلات و ارائه راهکارهایی برای رفع آن را مهم‌ترین اقدامات انجام‌شده از سوی این کنسرسیوم برشمرد.

دکتر تیشه یار با اشاره به پیشینیِ تمدنی، علمی و فرهنگی ایران از گذشته‌های دور افزود: در سال‌های اخیر سرعت بین‌المللی سازی در دانشگاه‌های کشور با توجه به سیاست‌های دولت برای تبدیل ایران به کانون علمی منطقه افزایش‌یافته است و شاهد تلاش‌های زیادی برای رسیدن به این هدف بوده‌ایم.

مدیر همکاری‌های علمی و بین‌المللی دانشگاه در ادامه به چالش‌های اخیر بین‌المللی سازی آموزش عالی در کشور پرداخت. او مشکلات ناشی از نقض عهد طرف‌های توافق‌نامه برجام، محدودیت‌های بودجه‌ای کشور، عدم وجود تعهدات مدیریتی برای بین‌المللی سازی دانشگاه¬ها و عدم اقدامات لازم در این خصوص، وجود مشکلات بوروکراتیک و آماده نبودن ساختارهای لازم را در دستگاه‌های مرتبط با این حوزه از مهم‌ترین مسائل و محدودیت‌های بین‌المللی سازی آموزش و پژوهش در سطح دانشگاه‌ها برشمرد.

توجه به آنلاین سازی فرایندهای اداری، افزایش مهارت تسلط به زبان انگلیسی در سطح کارکنان دانشگاه‌ها، رایزنی با کشورهای هدف برای دریافت تسهیلات در دریافت رویداد علمی، تدوین قوانین مشترک در روابط دانشگاهی در سطح بین‌المللی، تشویق به مشارکت همه اعضای هیات علمی در اجرای پروژه بین المللی آموزشی، اجرای اصلاحات ساختاری از سطح خرد به کلان و تعیین کشورهای مورد هدف در دستیابی به اهداف تعیین شده از مهم ترین زیرساخت های لازم مورد تاکید مدیر همکاری‌های دانشگاه علامه طباطبائی برای بین‌المللی شدن آموزش عالی در کشور بود.

در ادامه این نشست دکتر نادر نعمت اللهی معاون آموزشی دانشگاه نیز در سخنانی به ارائه گزارشی از اقدامات انجام شده در خصوص بین المللی سازی در دانشگاه علامه طباطبائی پرداخت و گفت: در طی مدت چهار سال گذشته اقدامات خوبی در قالب امضای تفاهم نامه همکاری علمی و پژوهشی با دانشگاه های خارجی داشتیم که براساس آن در حال حاضر دوره های مشترک در مقطع کارشناسی ارشد با چند دانشگاه روسیه را شاهد هستیم.

معاون آموزشی دانشگاه به اقدامات انجام شده برای دانشجویان در بخش بین المللی سازی آموزش اشاره کرد و افزود: امکان استفاده از فرصت های مطالعاتی، شرکت در همایش ها، شرکت در دوره های دانش افزایی، فراهم نمودن امکان حضور در المپیاد های علمی بین المللی از جمله این اقدامات بوده است که امیدواریم شاهد توسعه این امکانات به منظور بهره مندی بیشتر دانشجویان از این فرصت ها باشیم.

دکتر نعمت اللهی همچنین به مشکلات این حوزه در خصوص دعوت از استادان خارجی اشاره کرد و بیان داشت: امیدواریم تمهیداتی از سوی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به منظور ارائه راهکاری برای پرداخت حق الزحمه به استادان دعوت شده خارجی در نظر گرفته شود تا بخش مهمی از مشکلات  این حوزه برطرف گردد.

در این نشست، دکتر علی خورسندی مدیر پژوهشی دانشگاه نیز به ارانه دیدگاه خود در خصوص دلایل توسعه نیافتگی آموزش و پژوهش های بین المللی در ایران پرداخت. او به مشکلات این حوزه اشاره کرد و افزود: عدم توجه به تنوع آموزشی، عدم توجه دانشگاه ها به کارکرد در زمینه منطقه ای و بومی از موارد مهم در این زمینه است.

مدیر پژوهشی دانشگاه، عدم پیشرفت در ارزش های نهادین، عدم وجود زیرساخت های مناسب مدنی و رفاهی برای بین المللی شدن، عدم فعالیت موثر دانشگاه ها در جذب استاد و دانشجوی خارجی، حساسیت های فرهنگ عمومی در مواجه با اتباع خارجی را از جمله مورادی که منجر به امتناع آموزش عالی از بین المللی شدن می شود، برشمرد.

دکتر خورسندی توسعه برنامه درسی و بازنگری در منابع آن، ضرورت ارائه دروس به صورت دو زبانه، اخذ مجوز های لازم برای اجرای این برنامه در دانشگاه ها و ضرورت تدوین برنامه استراتژیک بین المللی شدن آموزش عالی در کنار برنامه ریزی های استراتژیک در دانشگاه ها و نیز فراهم آوردن شرایطی برای اطلاع و آگاهی استادان از فرصت های مطالعاتی و تحقیقاتی در سطح بین المللی را از جمله راهکارهای این حوزه برشمرد.