جایگاه یک دانشگاه علوم انسانی و اجتماعی در جهان امروز

به گزارش روابط عمومی، دکتر ماندانا تیشه‌یار، معاون پژوهشی دانشگاه علامه طباطبائی در یادداشتی به جایگاه دانشگاه علامه طباطبائی به عنوان دانشگاه علوم انسانی و اجتماعی در جهان امروز پرداخت و نوشت: «دانشگاه نهادی تمدن ساز است. بزرگترین تمدن‌های جهان در طول تاریخ، مهم‌ترین مراکز دانشگاهی را در دل خود جای داده‌اند و بر پایه دانش گرد آمده در این مراکز، بنیان‌های پیشرفت و توسعه در حوزه‌های فناورانه را گذاشته و مدیریت امور اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی را در جوامع گوناگون پیش برده‌اند. تصور ساختن یک تمدن بدون داشتن مراکزی برای پژوهش و آموزش در سطح عالی و در قالب نهادی همچون دانشگاه، ناممکن می‌نماید. 

مطالعه عملکرد نهادهای علمی در دوران باستان همچون دانشگاه شانگیانگ (به معنای مدرسه عالی) و دانشگاه سلطنتی نانجینگ و آکادمی‌های شویوان در چین، دانشگاه قسطنطنیه در امپراتوری بیزانس در روم، دانشگاه‌های نالاندا در بیهار و راتناگیری در اوریسای هندوستان، دانشگاه گندی شاپور در دوره جهانشاهی ساسانیان در ایران، آکادمی در دوران افلاطون در آتن، دانشگاه الازهر در مصر، نظامیه‌ها در بغداد، نیشابور، قاهره، اصفهان، بلخ، هرات، آمل و دیگر شهرهای بزرگ اسلامی و دانشگاه سَنکورِ در غرب آفریقا، همگی گویای کارکرد پر اهمیت این نهادهای علمی در تربیت کارگزاران سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برای اداره امور و پیشبرد برنامه‌های توسعه در تمدن‌های مناطق گوناگون جهان برای سده‌های متمادی و نیز بهره‌مندسازی جوامع از دستاوردها و ابتکارهای علمی و فناورانه برای بهبود شیوه زیست مردمان روزگار خود هستند.

یکی از کارویژه‌های دانشگاه در عصر نوین نیز برساختن هویتی تازه و شکل دادن به تمدن دوران مدرن در جوامع گوناگون و در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی بوده است. از این رو، می‌توان دید که بین‌المللی شدن دانش و گسترش روابط میان دانشگاهیان جهان، به یکی از ویژگی‌های این دوران، به‌ویژه از نیمه دوم سده بیستم میلادی تا به امروز بدل شده است. در این میان، شماری از دانشگاهیان توانسته‌اند با درانداختن طرحی نو بر بنیان ضرورت‌ها و نیازهای جامعه مدنی و توانمندی‌های سیاسی و اقتصادی در دسترس، کارکردهای نوینی برای نهاد دانشگاه تعریف کرده و در سطوح تازه‌ای از تمدن‌سازی در جهان امروز پیشگام باشند.

در این یادداشت کوشش می‌شود نشان داده شود که چگونه یک نهاد علمی مانند دانشگاه علامه طباطبائی می‌تواند به یک نهاد تاثیرگذار و پیشرو در حوزه‌های گوناگون زیست اجتماعی بدل شود و مرجعیت علمی در حوزه علوم انسانی و اجتماعی را به دست آورد و به عنوان یک اتاق فکر برای حل مسائل اجتماعی در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی، راهبری جهان پیرامون خود را در حوزه‌های گوناگون به دست گیرد.»

متن کامل یادداشت را اینجا مطالعه کنید.