نشست مطالعات ایرانشناختی در اروپا و تحولات آن

به گزارش روابط عمومی دانشگاه بنا بر اعلام دفتر همکاری های علمی و بین المللی؛ مهمانان خارجی دانشگاه، برگزیدگان جشنواره فارابی، دکتر ویلم فلور از هلند، استاد فرانسیس ریشار از فرانسه و استاد پیر فرانچسکو کالیری از ایتالیا در این جلسه به ایراد سخنرانی پرداختند. در ابتدا فلو پژوهنده تاریخ در دانشگاه اوتریخت به بحث در مورد تاریخ دوره صفویه پرداخت. وی در بررسی تاریخ این دوره به ضعف اقتصادی دوره صفویه و مشکلات مردم پرداختند و خاطر نشان نمود که در این دوره کشور ایران فاقد هر ثروتی برای تاراج خارجیان بوده و تا سال 1873 که صادرات فرش آغاز شده، تنها صنعت کشور ایران، کشاورزی و ابریشم بوده است. 

فرانسیس ریشار پژوهشگر اثار شرقی نسخ خطی را شاهدی بر تاریخ نامیدند و اظهار داشت: نسخ خطی نمایشگر فرهنگ، تاریخ، آداب و رسوم و تابلوی کار زندگی یک ملت است. وی به آرشیو ملی کابل با 9 هزار نسخه خطی اشاره نمود که قریب به اتفاق هنوز فهرست نویسی نشده اند و آرزوی قلبی ایشان پژوهش در سایر نسخ خطی فارسی است.  در ادامه کالیری پژوهشگر حوزه هنر تاریخ ایران در زمینه معماری و باستانشناسی دوره هخامنشی تا ساسانی به ایراد سخنرانی پرداخت. وی ضمن نمایش سرامیک های شهری مناطق پاسارگاد و پرسپولیس و اکتشاف آجر های ایرانی دارای کبالت به عظمت تمدن ایرانی در آثار باستانی اشاره نمود. کالیری در کاوش های خود در درجه اول در جستجوی بقایای شهری دوره هخامنشی بوده و همچنین پژوهش‏هایی در زمینه حفظ سنگها و جلوگیری از فرسایش آثار باستانی داشته است. وی به نقوش مار در این مناطق و همچنین آثار خط میخی اشاره کرد که به نظر می رسد مربوط به دوره ماقبل داریوش باشد. 

در ادامه یکی از اعضای هیئت علمی دانشگاه در مخالفت با برخی اظهارات دکتر فلو مبنی بر عدم آگاهی ایرانیان از تاریخ ایرانی و اظهارات شبه آمیز ایشان در مورد مشاهیر ملی، در مورد وجود زبان ساراسن که زبانی بین المللی و ایرانی بوده، از مهمانان نظرخواهی نمود و دکتر ریشار اقرار داشت که این زبان وجود داشته و در چین تا مدیترانه به این زبان تکلم می شده است و مارکوپولو نیز به این زبان آشنا بوده است. سپس اعضای هیات علمی  و دانشجویان به ایراد سوال و بحث پرداختند. دکتر ذکیانی رئیس دانشکده میزبان با اشاره به وجود فضایی باز و آکادمیک برای پذیرش نظریات متفاوت افراد، به جهش و تمدن علمی ایرانی بدور از هرگونه تعصب و پیشداوری در مناسبات متقابل اشاره نمود و از برگزاری این نشست به عنوان نماد نگرش آکادمیک ایرانی یاد کرد.