رئیس مرکز آزفا: خشکاندن درخت تمدن ایرانی‌اسلامی و زبان فارسی در توان هیچ‌کس نبوده، نیست و نخواهد بود

دکتر صحرائی، رئیس مرکز آموزش زبان فارسی به غیر فارسی زبانان دانشگاه علامه طباطبائی در یک پیام ویدئویی خطاب به فارسی آموزان، فارسی پژوهان، فارسی دوستان به بیان دیدگاه خود در واکنش به اقدام رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور که در یک عملیات مشترک و گسترده، زبان فارسی را به عنوان تکیه‌گاه واحد ایرانیان و حتی کشورهای حوزه فارسی زبان هدف قرار داده‌اند، پرداخت.
متن این پیام ویدئویی به این شرح است:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
زبان هر ملتی یکی از نمادهای اصلی هویت آن ملت است و این در مورد کشورهایی مانند ایران که تاریخی به درازای بشریت دارند صادق تر است. زبان فارسی که امروز با آن صحبت می‌کنیم بیش از هزار سال است که زبان اصلی ملت ایران بوده است. از زمانی که امپراطوری ایران بیش از نیمی از جهان بود، ایران یکی از کشورهای موثر و پرنفوذ جهان است. ایرانیان معمولاً یک زبان محلی و یک زبان ملی داشتند که این زبان ملی در یک هزاره اخیر حداقل همین زبان فارسی بوده که امروز با آن صحبت می‌کنیم و از این حیث با همه کشورهای جهان متمایز هستیم.
زبان امروز ما با زبان هزار سال پیش یکی است. شاخه ای از آن زبان نیست، بلکه زبان است که روز به روز بالنده تر و فرهیخته تر شده است. زبان فارسی نماد ملیت و هویت ایرانیان است و این کشور بزرگ که همواره در طول تاریخ مورد تهاجم قرار گرفته است، توسط رزمندگان و جنگاورانی از همه اقوام ایرانی محافظت می‌شده است و آنها با زبان فارسی با یکدیگر صحبت می‌کردند. هر کدام ممکن است یک زبان مادری داشته باشند ولی همه مفتخر هستند که زبان فارسی زبان ملت و ملیت آنها است.
این که اخیراً یک رسانه‌ای شیطنت کرده است و بیان کرد که زبان فارسی باعث نادیده گرفته شدن زبان های دیگر شده است، حرفی نابخردانه، پوچ و برای کسی که اهل مطالعه در این زمینه باشد بی ارزش است. چرا که زبان فارسی هموار چتری بوده است که زبان های ایرانی را در درون خود جای داده و از آنها واژه گرفته و به آنها واژه داده است و یک زیست مسالمت آمیز در بین زبان‌فارسی و سایر زبان ها وجود داشته است و همه آن زبان ها برای ایرانیان مغتنم بوده است.
امروز انسان های بزرگ ایرانی در هر جایی از عالم و در هر فن و حرفه ای از پزشک، مهندس و فیزیکدان گرفته تا شاعر ادیب، دانشمند، مبلغ و محقق همه به زبان فارسی علم خود را بیان کردند که شاید خیلی از آنها فارسی زبان مادری شان نبوده است بلکه یک زبان محلی داشتند. حتی شاعران معروف ما از خاقانی شروانی گرفته تا نظامی‌گنجوی و بیدل دهلوی و در تاریخ معاصر شهریار ، منزوی و معیری همه زبان محلی داشتند ولی به زبان فارسی گفته نوشته و سروده اند. این دلیل برتری زبان فارسی برای بیان مفاهیم و معارف و بیان علم و دانش است.
 امروز نه تنها زبان فارسی زبان معرفت و ادبیات است، بلکه زبان علم هم شده است و این قابلیت های این زبان است که در طول هزار سال اخیر بالنده و فرهیخته تر شده است. زبان فارسی امروز زبان است که یکی از شاخه های زبان فارسی کهن تلقی نمی شود بلکه همان درختی است که بزرگتر از بزرگتر و بالنده تر شده است.
زبان های محلی در ایران هیچگاه به اندازه چهار دهه اخیر رشد نکرده اند. یک سند حاضر و شاهد روشن این است که زبان های غیر فارسی در چهار دهه اخیر تلویزیون و مطبوعات دارند، به این زبان ها صحبت می شود و داشتن این زبان ها ترغیب و تشویق می شود. حتی نظام آموزش عالی ما به سمتی می‌رود که شیوه آموزش کودکان غیر فارسی زبان را تغییر بدهد، چرا که ما ایرانیان دوزبانگی را یکی از میراث های تمدنی خودمان و یکی از دلایل فرهیختگی و نخبگی خود می‌دانیم.
امروز ثابت شده است که دو زبانگی و چند زبانگی به بالندگی و فرهیختگی انسان ها منتهی می‌شود ما ایرانیان قدر این را می‌دانیم و میراث چند زبانگی را حفظ خواهیم کرد. نه تنها ایرانیان به زبان فارسی گفته اند و نوشته اند در حالی که خودشان فارسی‌زبان نبودند، بلکه غیر ایرانیان نیز هرگاه خواستند حرف مهمی را منتقل کنند سعی کردند فارسی را یاد بگیرند و به زبان فارسی آن را بیان کنند. شاعران غیر ایرانی که در همین تاریخ معاصر وجود دارند شاهدی بر این مدعا که زبان فارسی چه زبان پرمایه و غنی است.
 آنا برزینا، شاعر اوکراینی که درباره ایران چنین گفته است:
 این خاک گهربار که ایران شده نامش                   شیری است که در بین دو دریاست کنامش
خورشید برون آمده هر صبح زمشرق                     از برج اسد داده به اخلاص سلامش
 این حرف را در گذشته نظامی گنجوی که زبان مادری اش فارسی نبوده است هم اینگونه گفته:
همه عالم تن است و ایران        دل نیست گوینده زین قیاس خجل
 شهریار می گوید:  
ترکی عزیز است و زبان مادری    لیک اگر ایران نگوید لال بادا این زبان
 این توطئه نابخردانه به فرصتی برای گسترش زبان فارسی در جهان تبدیل خواهد شد. همان گونه که روزی با نابخردی تمام گفتند خلیج عربی و ما اسناد آن را از دل کتابخانه‌های خودشان بیرون آوردیم که خلیج فارسی است. امروز از بین آن دسته از اسناد میراثی و کهن ما که در کتابخانه‌های سراسر جهان است، در خواهیم آورد که فارسی همواره برای ایرانیان با هر قومیت، نژاد و مذهبی محترم بوده است و آن را نشان خواهیم داد. این را به یک فرصت برای نشان دادن غنا و مایه زبان فارسی برای بیان معارف و ذخایر علمی تبدیل خواهیم کرد.
 زنده باد ایران، زنده باد زبان فارسی و به امید آنکه زبان فارسی به عنوان زبان انتقال مهر و محبت و معرفت در سراسر جهان گسترده شود.