برگزاری نشست ملی راهبردهای مبادلات اقتصادی در مسیر جاده ابریشم با مشارکت مرکز تحقیقات چین دانشگاه علامه طباطبائی

به گزارش روابط عمومی، مرکز تحقیقات چین دانشگاه علامه طباطبایی نیز با توجه به ضرورت شناخت بهتر و عمیق تر ابتکار یک کمربند یک راه و همچنین فرصت هایی که ظهور چین جدید می تواند برای ایران داشته باشد در همکاری با معاونت آموزش، پژوهش و فناوری وزارت صمت، پنل " چین و نظام منطقه ای و بین المللی در حال دگرگونی " را با حضور دکتر چگنی زاده، رئیس مرکز تحقیقات چین دانشگاه علامه طباطبایی، دکتر امیراحمدیان، عضو هیات علمی دانشگاه تهران، مهندس حسین ملائک، سفیر سابق ایران در چین، دکتر ابوالفضل علمایی فر، رئیس میز چین در وزارت امورخارجه و محمد زارع پژوهشگر مسائل چین، طراحی و برنامه ریزی نمود.

دکتر چگنی زاده عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی و رئیس مرکز تحقیقات چین این دانشگاه با اشاره به جایگاه ژئوپلتیک و ژئو اکونومیک چین از منظر ایران و جهان، پدیده چین را مهم ترین واقعیت قرن بیست و یکم خواندند و تاکید کردند که بدون شناخت چین و آینده قدرت یابی این کشور، شناخت ما از روندهای جهان آینده ناقص و ناکامل خواهد بود. ایشان ضمن تاکید بر وجود ضعف های اساسی در حوزه چین شناسی در کشور تاکید کردند که می بایست شناخت از چین و تنظیم چگونگی روابط با چین باید با استفاده از ظرفیت تمام بخش های موجود در کشور صورت گرفته و در واقع کشور یک " بسته " جامع و همه جانبه از چگونگی روابط با چین باید داشته باشد. ایشان همچنین تاسیس مرکزتحقیقات چین دانشگاه علامه طباطبایی را یکی از گام های مهم در این حوزه دانست و تاکید کرد که این مرکز آمادگی خود برای همکاری همه جانبه با تمام بخش های صنعتی و اقتصادی موجود در کشور و درگیر با مسئله و پدیده چین را دارد.
 
دکتر امیراحمدیان عضو هیات علمی دانشگاه تهران دومین سخنران این پنل بود و بیان کردند؛ابتکار یک کمربند یک راه یک مگاپروژه چینی است که از دو بخش کاملا مجزای " راه ابریشم دریایی قرن بیست و یکم " و " کریدور اقتصادی جاده ابریشم " تشکیل شده است که بر اساس اطلاعات منتشر شده در سایت کمربند و راه تا این تاریخ، 140 کشور جهان با این ابتکار همکاری دارند.  ایشان تاکید کردند که از شش کریدور زمینی، یکی از کریدورها به نام " چین – آسیای مرکزی- آسیای غربی " برای گذر از اسیای مرکزی ، ایران و ترکیه طراحی شده است . در شرایط کنونی هنوز این کریدور راه اندازی نشده است، هرچند ایران و چین هم از طریق جاده ای و بیشتر ریلی از طریق اسیای مرکزی در چند مورد تبادلاتی را انجام داده است.از نظر ایشان تنها کریدور رمینی فعال در این ابتکار در منطقه اوراسیا، کریدور ریلی چین – روسیه است که به نام " پل زمینی نوین اوراسیا " از ان یاد می وشد. امیراحمدیان تاکید کرد ؛ ایران در چارچوب این ابتکار و در صورت تطبیق با قوانین و مقررات بین المللی، توانایی ان را دارد که به هاب هوایی در مثلث اروپا ، اسیای جنوبی و اسیای شرقی و اقیانوسیه تبدیل شود.

حسین ملائک، سفیر سایق ایران در چین از دیگر سخنرانان این پنل بود. ایشان تاکید کردند،  با توسعه سریع چین و تبدیل شدن به بزرگترین اقتصاد دنیا لاجرم نفوذ چین در کشورهای جهان بخاطر رشد تجارت و تعامل با این کشور افزایش خواهد یافت .  با عکس العمل آمریکا  نسبت به دستاوردها و نوآوری های چین  درحوزه تکنولوژی های برتر و اتخاذ سیاست دو قطبی در استفاده از تکنولوژی غربی یا چینی  فشار روی تعیین تکلیف موضع گیری کشورها افزایش یافته است . در ایران نیز  رشد حضور چین در در اکثر لایه های اقتصادی و اجتماعی و بعضا سیاسی  احساس میشود . طبیعتا این حضور موافق و مخالف دارد. این شرایط باعث شده که سیاستمداران فکر کنند میتوانند با نشان دادن گرایش به چین از طرف غربی امتیاز بگیرند . توافق همکاری  25 ساله ارزشمند بین ایران و چین باتوجه به نقشی که در توسعه اقتصادی ایران می تواند بازی کند باید از این بازی بی نتیجه دیپلماسی خارج شده  و دستمایه گرایشها و نزاع های سیاسی داخلی نشود .

ابوالفضل علمایی فر، ریس میز چین در وزارت امور خارجه دیگر سخنران این نشست بود. ایشان ایده ابتکار یک کمربند یک راه و ایده تازه مطرح شده در چین یعنی ایده چرخه دوگانه را به عنوان مهم ترین موضوعات برای فهم چین امروز و همچنین مهم ترین موضوعاتی که شاکله رفتار خارجی و اقتصادی چین امروز را تعیین می کنند، خواندند و تاکید کردند: ایده چرخه دوگانه در واقع ادامه ایده ابتکار یک کمربند یک راه  است و به دنبال همنواسازی تحولات داخلی چین با تحولات بین المللی است. ایشان با بررسی  تحولات پیش روی نظام جهانی، تاکید کرد ایران با توجه به این تحولات میتواند نقش و جایگاه بسیار مهمی در اینده سیاست خارجی و امنیتی چین داشته باشد.

آخرین سخنران این نشست محمد زارع، پژوهشگر مسائل چین بود. ایشان در ارتباط با ایده ابتکار یک کمربند یک راه تاکید کردند که اولا چین جدید به خوبی به این مسئله پی برده است که تحقق تمناهای راهبردی این کشور بدون وجود یک نظام فعال تولید ایده امکان پذیر نیست و ثاینا تداوم بقا و زندگی سیاسی در شرایط پیچیده بین المللی امروز علاوه بر قدرت به " ایده " هم نیاز دارد. وی از همین زاویه بیان داشت که ابتکار یک کمربند یک راه از جمله نشانه های مهم بلوغ فرایند تصمیم سازی در بوروکراسی ملی چین است و بر همین مبنا این ایده تواسنته است قریب به ده سال برای ادبیات روابط بین الملل محتوای استراتژیک تولید کند.  از نظر ایشان اگر جمهوری اسلامی ایران بخواهد دو سرفصل آموزشی برای شناخت بهتر ماهیت تصمیم سازی در شرق و غرب برای نسل های اینده تصمیم سازی خود تولید کند می بایست ایده ابتکار یک کمربند یک راه را به عنوان نماد بلوغ تصمیم سازی و پیچیدگی در شرق و " برجام " را به عنوان نماد بلوغ تصمییم سازی و پیچیدگی در غرب را باید به عنوان دو سر فصل مهمی که قریب به ده سال سرمایه های مادی و معنوی کشور را به خود اختصاص داد و متاسفانه در هیچ کدام از اینن دو راهبرد به دستاوردی نرسید را مورد توجه جدی قرار دهد. زارع تاکید کرد؛ متاسفانه ما در کشور با مشکل " جمعبندی " روبرو هستیم و توان کشور در بستن و به نتیجه رساندن پرونده های باز کاهش پیدا کرده است به گونه ای که همین مشکل باعث شد تا کشور نتواند به موقع  از دوره شکوفایی ابتکار یک کمربند یک راه استفاده نماید. از نظر ایشان ، امروز و در حالیکه ابتکار یک کمربند یک راه وارد دوره  " احتیاط " شده است جمهوری اسلامی ایران وارد دوره " اشتیاق " به این طرح شده است و قاعدتا این مسئله نمیتواند تامین کننده منافع ملی ایران باشد.