سخنرانی عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبائی در مراسم بزرگداشت شیعه شناس فقید ایتالیایی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه، این وبینار با هدف بزرگداشت خانم پروفسور "بیانکا ماریا اسکارچا آمورِتّی" (Biancamaria Scarcia Amoretti)؛ شیعه شناس فقید ایتالیایی برگزار گردید؛ که 29 شهریورماه سال جاری در سن 82 سالگی بدرود حیات گفت.
"آنتونلو ساکتی" (Antonello Sacchetti) مدیر پایگاه اطلاع رسانی (Diruz) مجری؛ و محمد تقی امینی رایزن فرهنگی ج.ا. ایران در ایتالیا و دکتر " رافائل مائوریِلّو " (Raffaele Mauriello) استاد دانشگاه علامه طباطبائی تهران، سخنرانان این وبینار بودند.
 دکتر "مائوریِلّو" استاد دانشگاه علامه طباطبائی طی سخنانی، پس از قدردانی از رایزنی فرهنگی بابت برگزاری این وبینار و توجه به مساعی ایران شناسان و اسلام شناسان ایتالیایی، آشنایی و دوستی با استاد خود را خوش اقبالی ای خواند؛ که بیست سال به طول انجامیده و طی آن؛ حضور مستمر وی در خانه خانم پروفسور "اسکارچا" و همسر متوفای وی؛ پروفسور "جان روبرتو اسکارچا" (Gianroberto Scarcia)؛ ایران شناس فقید؛ که نزد دانشجویان و اساتید ایران شناسی و اسلام شناسی در ایتالیا؛ به "خانه اسکارچا" شهرت داشته و محفل ایران شناسان و اسلام شناسان ایتالیایی بوده، چشم اندازی به شرق و اسلام را پیش چشم وی گشوده، که حتی برای جامعه روشنفکری ایتالیا نیز ناآشنا بوده؛ و از این رو، این زوج را می توان در زمره برجسته ترین روشنفکران نیم قرن اخیر ایتالیا جای داد.
وی در ادامه سخنان خود، کتابخانه شخصی خانواده "اسکارچا" را، بزرگ ترین و جامع ترین کتابخانه ایران شناسی و اسلام شناسی در ایتالیا معرفی و بخشی از همکاری هایی که با هر دو پروفسور داشته؛ از جمله بهره مندی از راهنمایی های اقای پروفسور "اسکارچا" در ترجمه کتاب "جویبار لحظه ها" تألیف دکتر محمد جعفر یاحقی؛ که توسط سخنران با پشتیبانی رایزنی فرهنگی به ایتالیایی ترجمه و به چاپ رسیده را یادآور گردید.
سپس دکتر "مائوریِلّو" پس از ذکر نمونه هایی از سجایایی اخلاقی و علمی خانم پروفسور "اسکارچا"؛ خاطر نشان ساخت: وی نه تنها راهنمای محققین در حوزه تخصصی خود؛ بلکه راهنمای فعالان اجتماعی؛ به ویژه زنان مسلمان در کشورهای اسلامی نیز بود.

 در ادامه، دکتر "مائوریِلّو" به اختصار آثار و تألیفات خانم پروفسور "اسکارچا" را معرفی؛ و تأثیر آثار اولیه وی از آن چه پروفسور "بائوزانی" فقید؛ مکتب ایتالیایی شرق شناسی می نامید و گوشه هایی از ویژگی های این مکتب، در تقابل با "فاشیسم"؛ آموزش در کشورهای شرقی و ارتباط با روزنامه نگاری را تشریح نمود و خاطر نشان ساخت: حتی امروزه اگر از ایران در برخی رسانه ها در غرب صادقانه سخت بگویید، ممکن است؛ با برخورد دوستانه ای مواجه نشوید و بیان نتایج تحقیقات تان در خصوص ایران، تبلیغ و جانبداری از ایران قلمداد شود؛ که "ساکتی" نیز در پاسخ؛ با انتقاد از نحوه پوشش خبر  ترور سردار سلیمانی در غرب؛ آن را به عنوان مصداقی از چنین تحریف رسانه ای برشمرد.
دکتر "مائوریِلّو" در ادامه، با معرفی کتاب گزیده مقالات خانم پروفسور "اسکارچا"؛  که توسط دکتر لیلی کرمی ترجمه و با عنوان (مطالعات شیعه شناسی در ایتالیا)؛ سال 1397 توسط انتشارات آرما، در شهر اصفهان به چاپ رسیده؛ این کتاب را منبع مهمی برای آشنایی مخاطب فارسی زبان با اندیشه های خانم پروفسور "اسکارچا" ارزیابی نمود؛ و خاطر نشان ساخت؛ خود وی در قالب درسی با محتوای شیعه شناسی در آثار مستشرقین، از این کتاب به عنوان منبع درسی بهره می گیرد.
 وی همچنین یادآور شد؛ خانم پروفسور "اسکارچا" برای نخستین بار، ده سال پیش، مجموعه ای ساختارمند از شیعه شناسی تألیف و در مقام یک محقق – فعال اجتماعی از چند دهه پیش، مقالاتی در خصوص مسأله فلسطین تألیف و تدوین و مسأله فلسطین و شیعه شناسی را به موازات هم؛ در نسبت با تاریخ استعمار واکاوی نموده؛ و با نامیدن مسأله فلسطین؛ با عنوان "مسأله مسأله ها؛ از استعماری نوین سخن گفته؛ که پشت نقاب"مراقبت" در جریان است؛ که "ساکتی" نیز  در تأیید این سخن، "مسأله فلسطین" را کلید صلح خاورمیانه؛ و حتی جهان معرفی نمود.
این استاد دانشگاه علامه طباطبائی در معرفی مجموعه (ایران پس از تحریم ها) یاد آور شد: در اندیشه خانم پروفسور "اسکارچا"، اسلام و ایران، متعلق به یک نمونه واره(پارادایم) است و خود من به عنوان ایران شناس و مدرس دانشگاه در ایران، به عمق تحریف رسانه ای علیه ایران واقف هستم و تحریف رسانه ای علیه اسلام نیز برای من قابل برآورد است و این خود، چشم انداز هولناکی است که باعث می شود من حتی به اخبار در خصوص چین نیز شک نمایم.
وی در خاتمه سخنان خود خاطر نشان ساخت: اگرچه خانم پروفسور "اسکارچا"، برجسته ترین شیعه شناس ایتالیا بود؛ اما علایق تحقیقاتی او فراتر از شیعه شناسی می رفت و او اسلام شناسی زبده و به ویژه یک مورخ برجسته اسلام بود؛ که شیعه شناسی را به عنوان شاخه ای از اسلام شناسی؛ لازمه شناخت ایران می دانست؛ که خود مطابق آن چه گذشت، با اسلام متعلق به یک نمونه واره است.